HDS staat bij ons thuis niet in de top-10 van de meest besproken onderwerpen. Dit veranderde enigszins toen ik een stukje over Rudy zou gaan schrijven. Wij kennen Rudy omdat hij bij ons in de buurt woonde en ook omdat hij bij mijn vrouw op school heeft gezeten. Zij herinnerde zich de ‘Rudy van toen’ als een stille en rustige jongen, die niemand in de weg liep en geen vlieg kwaad deed. Zo’n mooie typering sprak me aan en was voor mij aanleiding om op zoek te gaan naar verhalen over de ‘Rudy van later’, de Rudy als voetballer.

Heel recent. Tijdens de thuiswedstrijd van HDS tegen VVZ’91 stond ik naast Wim Harteman. Omdat Wim beter kan horen dan ik en ik beter kan zien dan Wim, maken we als het even kan gebruik van elkaars hoor- en kijkvermogens. Het enige nadeel hiervan is dat ‘Hoor en Zie’ als sponsor van HDS geen cent aan ons kan verdienen. Omdat Wim geen goed gevoel had bij het verloop van de wedstrijd vroeg hij me of ik ‘die van Hack’ op de reservebank zag zitten. Ik vertelde hem dat ik Rudy niet zag, waarschijnlijk is hij geschorst of geblesseerd. “Dat komt nou net beroerd uit” zei Wim “want we hebben hem, zoals het er nu naar uitziet, hard nodig”. HDS verloor de wedstrijd met 0-2. Twee weken later speelde HDS thuis tegen Vliegdorp. Een spannende wedstrijd die HDS met 2-0 won. Rudy stond in de basis en ik liep achter het doel van de tegenstander. Ik hoorde daar dat de keeper naar zijn teamgenoten schreeuwde ‘hou die Lange’ (Rudy dus) goed in de gaten. Ook de supporters van Vliegdorp volgden Rudy op de voet want volgens één van hen had ‘nummer 8’ al een paar keer geel moeten krijgen.

Kwalificaties voor Rudy als ‘die van Hack’ , ‘die Lange’ en ‘nummer 8’ zijn weliswaar uit het leven gegrepen maar ze bekoren mij niet echt. Daarom besloot ik om het anders te gaan doen. Wilco van Drie hielp me daar als eerste bij. Bij toeval ontmoette ik hem bij onze achterbuurman. Wilco en Rudy hebben jaren samen gevoetbald niet alleen bij HDS ook bij GVVV.

Wilco typeerde Rudy spontaan als een voetballer die altijd een voldoende had en die nooit door de ondergrens zakte. “Gewoon een goeie voetballer” aldus Wilco. Rudy kon volgens Wilco twee stappen vooruit denken, had een goed spelinzicht en was een heel goede kopper. Tegelijkertijd was Rudy voor Wilco ook een speler die veel gele kaarten pakte en vooral niet te vergeten ‘ook een ‘sociaal iemand’ was.

Door het gesprek met Wilco kwam Rudy al beter en completer in beeld. Omdat er voor mijn gevoel nog meer in zat, besloot ik op de ingeslagen weg door te gaan. Ik maakte daarvoor een afspraak met Mark Hodde.

Ik wist dat Mark en Rudy vanaf de F-jes heel lang hebben samengespeeld, Mark als spits en Rudy op het middenveld. Mark vertelde dat Rudy feilloos wist hoe hij een spits kon bedienen en dat hij een goede pass in huis had. “Het was echt genieten als je als spits een speler als Rudy achter je hebt staan” aldus Mark. Hij gaf verder aan dat Rudy in de wedstrijden rust uitstraalde, dat je de bal altijd goed aan hem kwijt kon en dat hij zelden balverlies leed. Terugdenkend aan de wedstrijden met Rudy sprong er één wedstrijd voor Mark uit. Dat was de wedstrijd van de A1 tegen Candia. “John Schuilenburg was onze trainer en Jan van Amerongen leider. Het was de allesbeslissende kampioenswedstrijd, of wij of Candia konden kampioen worden. Uiteindelijk trokken wij aan het langste eind. We speelden een dijk van een wedstrijd met Rudy voorop”.

Een paar dagen later had ik in de kantine van HDS een gesprek met Jan van Dalem. Ook dat ging over Rudy, het was een openhartig gesprek. Zonder de andere spelers van het eerste tekort te doen, had ik al vrij snel in de gaten dat Rudy bij Jan een speciale plaats inneemt. Rudy is in zijn ogen niet alleen een heel goede speler, hij is volgens hem ook een heel fijn persoon om mee te werken. “Rudy heeft als geen ander een goede visie op het spelletje en is strategisch en positioneel sterk” aldus Jan. Ook Rudy’s kwaliteit als coach laat Jan niet onbenoemd evenals zijn positieve uitstraling naar de andere spelers toe. Jan heeft ervaren dat Rudy altijd netjes blijft en dat hij er altijd staat ook als het met hem en het team even wat minder gaat. “Rudy is een echte sportman. Hij gaat altijd voor de winst maar als de tegenstander sterker is kan hij er ook vrede mee hebben als er verloren wordt”, aldus Jan. Met al zijn kwaliteiten is Rudy voor Jan een prima sparringpartner en een verlengstuk in het veld. Mooier kan het toch niet ook al heeft Jan dat zo niet zo gezegd. Jan weet dat Rudy er na dit seizoen mee stopt. Ook al vindt hij dat jammer, het is voor hem een geaccepteerd gegeven. Wel heeft Jan nog een vurige wens en dat is dat Rudy voor HDS behouden blijft. Het liefst zou hij Rudy bij de staf van het eerste willen hebben. Wat ruimer gedacht zou Rudy volgens Jan ook een prima jeugdtrainer voor HDS zijn. Kortom de houdbaarheidsdatum van de combinatie Rudy en HDS ligt wat Jan betreft in de verre toekomst. Ik denk of beter gezegd ik weet heel zeker dat Jan daarin niet alleen staat. Het wensenlijstje van Jan is een mooie afsluiting van de ode aan Rudy. Want een ode is het uiteindelijk toch wel geworden, ik kan het ook niet helpen. Het is Rudy zelf die hiervoor verantwoordelijk is. Hij heeft Wilco, Mark en Jan geïnspireerd om mooie dingen over hem te vertellen.

Nadat mijn vrouw dit verhaal had gelezen, vroeg ze me wat IK eigenlijk van Rudy vond. Een terechte vraag. Rudy ik wil 2 dingen tegen je zeggen. Het eerste is dat ik me van harte aansluit bij de vorige sprekers, ik herken op veel punten wat ze over je gezegd hebben. Misschien is het alles bij elkaar wel teveel van het goede maar je kunt ervan op aan dat ze oprecht en eerlijk over je zijn geweest. En het tweede heb ik niet van mezelf maar van ene meneer Plato. Plato, zijn voornaam ben ik vergeten, was een wijze man die ooit heeft gezegd: “Hoe je over jezelf denkt is veel belangrijker dan hoe anderen over jou denken”.

Rudy ik wens je het beste in je verdere leven, het ga je goed!.

Klaas van Eldik